Yarın akşam Fatsa'ya gidiyorum. Babaannem ve dedemin geleceğimden haberleri yok. Özellikle geçen yıl gelmem için çok ısrar etmişler ama iki haftalık iznimin bir haftasını çalışarak geçirdiğimden yanlarında olamamıştım.
Çarşamba sabahı Fatsa Otogarı'nda etrafa biraz şaşkın şaşkın bakacağımı sonra Mağazalar Başı denilen yeri bulup köye gidecek olan ( ama saatleri belli olmayan ) minibüsleri bekleyeceğimi, yaklaşık 20 dakika sürecek yolculuk boyunca en son 10 yıl önce zihnimde kalmış fotoğraflarla o an görmüş olduklarımı karşılaştırıp yine gayet şaşkın pencereden bakmaya devam edeceğimi, köye giren ince yola girdiğimizde heyecanlanacağımı ve indiğim yerden beni evime götürecek olan, önce keskin iniş sonra düzleşirmiş gibi yapıp kısa bir yokuşla son bulan yolu, yüzümde uzun zamandır olmayan bir gülümseme ile yürüyeceğimi hissediyorum.
Hoş geleceğimi biliyorum sanki Fatsa.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder